Yanou en Benji ontdekken de tuin

De hoop dat ik zonder al te veel kleerscheuren uit de verhuizing zou komen is volledig de grond ingeslagen. Alles gaat nog moeizamer dan gewoonlijk en alhoewel we alweer een tijd verder zijn wordt het niet echt beter. Yanou en Benji voelen dat heel goed aan. Yanou is altijd rustig en lief. Benji is in zijn normale doen net een wervelwind maar nu is hij nog een briesje. Ze liggen bij me op bed of als ik in de huiskamer ben liggen ze bij me op de stoel of op de bank. Naast me of in mijn nabijheid want het zijn geen schootkatten.

Als ik af en toe een goede dag heb dan vervalt Benji direct weer in zijn oude streken. Hij kan het niet laten om op het aanrecht te springen en in de gootsteen te gaan zitten om de druppeltjes water die erin zitten op te likken. Ook de waterfilter moet het ontgelden. Dat is een kan met een klep in het deksel en daaronder het filter zodat de kalk eruit gefilterd wordt. Als de kan pas gevuld is dan druppelt het water langzaam door de filter. Dat is reuze interessant natuurlijk. Als er even niet opgelet wordt dan zit meneer naast de kan, voorpoot in de kan en met dat eigenwijze koppie helemaal naar beneden gebogen zit hij te kijken naar het water dat naar beneden druppelt. Prachtig om te zien maar hij mag niet op het aanrecht. Daarom is hij heel verontwaardigd wanneer hij dan met dezelfde gang van het aanrecht gezet wordt. Yanou moet het ontgelden. Hij springt vanaf de tafel bovenop haar rug. Yanou kijkt naar mij alsof ze wil zeggen ’had die gast nou gewoon laten zitten. Je ziet toch wat ervan komt!’

De tuin is helemaal katproef, de deuren mogen eindelijk open. Yanou is bedaard en wandelt voorzichtig naar buiten. Onderzoekend en terughoudend tegelijk. Ze vindt het heel spannend en blijft vlakbij de deur. Verbeeld je dat die straks dichtgaat. ‘Dat kunnen we niet hebben’. Benji is al een stuk verder. Heeft een flinke struik gevonden met een dikke vlieg erin. ‘Dat is leuk!’ De vlieg ontsnapt maar niet getreurd, op de tegels zijn een stel vroege mieren bezig. Zeer interessant. Hij zet een poot op een mier maar die wandelt er net zo snel weer onderuit. Tja, dat was niet de bedoeling. Nog maar een keer. Hij snapt er helemaal niks van. Dan er maar bij gaan zitten met zijn neus erbovenop. De mier wandelt onverstoorbaar verder. ‘Rare dingen die mieren!’. Na een tijdje mieren-worstelen waarbij de mieren gewonnen hebben geeft hij het op. Sjokt naar binnen en gaat liggen slapen. Yanou zit nog steeds in de tuin. Ze heeft de buurkater ontdekt. Groot en stoer, daar houdt ze wel van. Ze zit naar hem te gluren door een spleetje in de schutting. De buurkater geeft geen sjoege. Na een tijd komt zij ook binnen en gaat bovenin de klimpaal liggen.

De andere morgen willen ze weer heel graag naar buiten. Ze zitten samen voor het spleetje in de schutting te kijken naar het beest wat daar achterloopt. Nu laat de buurkater even van zich horen. Hij is dat gegluur helemaal zat, die mooie dame vindt ie nog wel leuk maar die kater moet ie niet! Hij begint te blazen en te krijsen! Yanou en Benji komen op een draf naar binnen. Dikke staarten en hoge ruggen. Ze staan helemaal onder de indruk naast elkaar om het hoekje van de deur te kijken of die engerd niet achter ze aankomt. Dat is niet het geval maar voor vandaag willen ze niet meer naar buiten.

Een week later zitten Jut en Jul toch weer voor het spleetje te kijken naar de buurkater. Die heeft zijn punt gemaakt en doet zijn bek niet meer open!

Benji kruipt het liefst in de tv-kast. Daar kan hij tussen de planken achter de apparatuur kruipen. Hij zit in de kast naar Yanou te kijken. ‘Kom dan’ lijkt hij te zeggen. Yanou zit voor de kast en past er niet in. Ze is wel heel nieuwsgierig naar wat daar nou is en probeert in de kast te komen. Dat lukt maar voor de helft. Te weinig ruimte. Ik heb een prachtig uitzicht op een paar mollige kattenbillen en een dikke staart. Nadat ze gezien heeft wat er nu zo interessant was trekt ze zich terug en wacht tot Benji klaar is. Dan is het tijd voor een wasbeurt. Yanou neemt hem mee op haar kleedje, hij gaat tegen haar aan liggen en het wassen is begonnen. Het is een grondige wasbeurt. Hij moet wel heel erg vies zijn geworden van die kast. Uiteindelijk krijgt Benji er genoeg van en wil weg. Dan kent hij Yanou nog niet. Ze slaat een poot naar hem uit en trekt hem terug. Na enig geworstel van zijn kant gaat ze bijna bovenop hem liggen. Het lijkt wel een beetje op een wedstrijd vrij worstelen. Yanou wint en Benji geeft zich over. Na de wasbeurt draait Yanou zich op haar rug. Benji ziet dat als een uitnodiging om te zogen. Helaas heeft hij dat verkeerd gezien. Beledigt loopt Yanou weg.

De bank is favoriet om aanvalstechnieken te leren. Er ligt tijdelijk een grand foulard over om hem te beschermen tegen kleine kattennageltjes. Aan de voorkant reikt de foulard tot op de grond. Benji zit onder de bank, af en toe komen zijn pootjes en snuitje tevoorschijn. Yanou zit een paar meter verderop net te doen alsof ze niets in de gaten heeft. Dan stormt ze ineens op Benji af, ze glijdt tegen de foulard aan en probeert Benji die heen en weer achter de stof stuitert te pakken te krijgen. Als ze hem te pakken heeft met de foulard ertussen probeert ze hem vast te houden, Benji probeert op zijn beurt om weer los te komen. Dat gaat minutenlang door tot Benji zich los heeft gemaakt. Yanou trekt zich daarna terug om weer opnieuw aan te vallen. Na een tijdje wisselen ze van positie en is Benji degene die aanvalt. Hij heeft al snel genoeg van deze techniek en probeert een andere. Hij klimt op de bank en laat zich achter de bank ervan af vallen. Zo valt hij Yanou van achter de rug aan. De slimmerd! Na gedane arbeid is het goed rusten. Onder de bank liggen ze dicht tegen elkaar aan te slapen. Energie opdoen voor de volgende ronde.

Balletjes zijn leuk! Yanou speelt er graag mee. Nu kijkt ze gewoon de andere kant op als ik met haar wil spelen. Ze laat het allemaal over aan Benji. Die haalt de gekste capriolen uit onder het toeziende oog van Yanou. Tikt tegen het balletje aan met linker en rechterpoot. Zo snel dat ik het niet meer bij kan houden. Onder de stoelen en tafels, achter de verwarming. Hij sjeest het hele huis door. Uiteindelijk komt hij weer uit bij Yanou uit die hem trakteert op een flinke wasbeurt. Daarna eten en dan word ik vragend aangekeken door twee paar kattenoogjes. Ze staan al bij de deur. ‘Kom je nu eindelijk?’ lijken ze te vragen. Eenmaal in bed komen ze bij me liggen. Ik voel me ondanks alles hartstikke gelukkig!

En toen kwam Benji
Benji is geboren op 1 april, ons eigen aprilmopje.

De bevalling was goed gegaan en er is als verrassing een kitten meer geboren dan gedacht.

We krijgen heel veel foto’s en filmpjes van de kittens en moeder Fay doorgestuurd. Een gekrioel van jewelste, ieder een eigen tepel en we zien ze met de dag groeien. We zien de oogjes opengaan en dat kleine grut spelen. Eerst lopen ze nog wat wankel maar dat gaat steeds beter. Prachtig om te zien hoe ze over elkaar buitelen.|

Na een aantal weken als ze sterk genoeg zijn gaan we kijken. We kunnen kiezen uit twee katertjes, ze zijn beiden prachtig. Als eerste krijg ik Benji, hij kruipt heerlijk tegen me aan en gaat liggen slapen in mijn nek. Het voelt goed! Jij en ik horen bij elkaar! Daarna komt Bjórn, een schatje maar hij roept niet hetzelfde gevoel op. We zouden ze alle twee mogen hebben en de verleiding is groot. We blijven bij Benji.

Als we thuiskomen komt Yanou ons blij tegemoet, we worden onderworpen aan een strenge inspectie.’ Zou ze de geur van Fay nog herkennen?’ Ik ga m’n bed in en Yanou gaat gezellig mee. Ik vraag me af hoe het zal zijn als Benji er is. Afwachten maar.

Eenmaal gekozen krijgen we heel veel filmpjes van Benji. Hij doet het prima, is de grootste en de zwaarste van het nest. Ik ben heel blij met die filmpjes want ik heb een terugval en het is niet verstandig om nog een keer heen en weer te reizen. Hoe graag ik ook zou willen.

Er is een klimpaal en allerlei andere plekjes waar Yanou graag ligt. Voor Benji zie ik op internet een kleine krabpaal met een mand erbovenop. Zo heeft Benji dan ook zijn eigen plekje want hoe lief Yanou ook is ze wordt straks opgezadeld met een kitten van 13 weken die ook wel op die plekjes wil liggen en spelen met haar speelgoed. Niemand weet hoe ze daarop gaat reageren. Ze heeft haar eigen nestje verstoten, waarschijnlijk omdat ze pijn had en dat maakt het extra spannend. Als ik dat tegen Ton zeg snapt hij wat ik bedoel maar vindt ook dat ik me onnodig zorgen maak. Hij heeft gelijk, ik zit al laag in mijn energie en nu verspil ik dat beetje ook nog aan onnodig gepieker. Makkelijker gezegd dan gedaan.

De krabpaal is binnen en Ton zet hem in het weekend in elkaar. Het ziet er heel leuk en stabiel uit. Dat vindt Yanou ook. Ze springt erin en blijft prinsheerlijk liggen. Haar plekje! Na een week bestellen we uit pure armoede nog maar eenzelfde krabpaal. We krijgen het bericht dat de krabpaal tijdelijk niet leverbaar is, ze denken dat het probleem snel is opgelost. Hoe snel zeggen ze er niet bij. Binnen drie dagen! Het volgende weekend staan er twee dezelfde krabpalen in huis. Yanou negeert ze volkomen. Zucht!

Op een zaterdag in juni gaan we Benji ophalen met de vervoersmand van Yanou zodat hij vast kan wennen aan de geur en ook de geur van Yanou meekrijgt.
Alle beetjes helpen.