Het is tijd voor een pauze.
Zo heeft mijn lichaam beslist.
Een bad nemen, dat leek me een goed idee.
Natuurlijk was het water te warm en ik te moe om er iets aan te doen.
De enige optie: hard doorbijten en net doen of het je geen extra energie zal kosten.
Mijn moeder gaf me laatst een tijdschrift met een artikel over de Nederlandse rapper Pete Philly die getroffen werd door de ziekte van Lyme.
Het bad, leek me een ideale plek om het artikel eindelijk te lezen.
Helaas was het magazine van 163 pagina’s vandaag te zwaar om fatsoenlijk boven water te houden. Mijn armen begonnen te trillen van vermoeidheid bij de eerste zin.
Toen ik begon bij zin vier was het magazine verdronken.
Ook dat nog, maar energie om me daar ook nog druk over te maken was er niet.
Toch is het apart als je bedenkt dat ik op goede dagen oefeningen doe die het gewicht van dit boekje vele malen overtreffen en ik er dan geen probleem mee lijk te hebben.
Het huishouden doe ik best graag, het is een manier om me nuttig te voelen, maar loopt nu achter en heeft geen zin om zichzelf op te ruimen.
Mezelf creatief bezig houden is erg belangrijk voor me, maar nu beperkt tot het maken van flauwe beats in een programma dat ik eigenlijk niet goed genoeg ken en hier en daar een gedichtje.
Vrienden en sociaal contact zijn het allerbelangrijkste voor me, maar ik moet nu rantsoeneren in de hoeveelheid vrienden die ik kan zien.
Dus wat doe je dan?
Niks.
Met veel moeite dit schrijven.
Je huishoudelijke taken zo inplannen dat je elke dag iets gedaan krijgt en nog genoeg energie hebt om voor jezelf te koken.
Met je vrienden afspreken maar vervolgens merken dat je maar een schim van je zelf bent en de dagen erna moet uitrusten omdat het eigenlijk te veel was.
Twee keer springen en dan vallen.
Gelukkig is er geluk.
Een bijzonder handig attribuut in een pitstop als deze.
Lig je even op je bed? Heb je een beetje pijn?
Bel nu 0900-GELUK, neem een abonnement op GELUK en tover een glimlach op je gezicht!
Lachen als een boer met kiespijn, maar dan letterlijk.
Geluk zit in een klein hoekje, dat klopt mijn bed staat in een hoek.
Lach je een bult, waar die bult vandaan komt geen idee maar dat ben je ondertussen wel gewend.
De stuipen van het lachen krijgen, zelfde verhaal.
Jantje lacht Jantje huilt, nu huilt Jantje alleen nog maar van het lachen.
Wat een geweldig medicijn dat geluk.
Het neemt al je kwaaltjes weg en je voelt je zo geweldig.
Gelukkig is er geluk.
Goed, nu we de comedy ronde hebben gehad is het tijd voor de serieuze zaken.
En eigenlijk komt dat op het zelfde neer: Gelukkig is er geluk.
Mensen zijn vaak verbaasd als ik vertel dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu.
Zelfs na wat ik allemaal verloren heb.
De zwaarte van een leven met ME is absurd.
Je staat voornamelijk buiten de maatschappij, als je überhaupt nog kan staan.
Je hebt het gevoel alsof je een leven moet uitzitten zoals in een gevangenis, terwijl je maar één wens hebt en dat is: LEVEN!
Liefst zo intens mogelijk, je wilt alle kaarten van het leven spelen.
Wat als ik je vertel dat als je ziek bent je misschien wel het meest intense spel speelt dat je kan spelen? Hoewel dit voor veel mensen waarschijnlijk raar, onbegrijpelijk en zelfs pijnlijk klinkt denk ik dat als je bijna dood gaat je nooit zo intens hebt geleefd als op dat exacte moment.
Dat is voor mij een voordeel als je na gaat dat ik minstens vijf keer op een dag het gevoel heb dat ik aan het doodgaan ben, maar wees niet bang het is tot nu toe nog nooit gebeurd.
Omdat ik elke dag mediteer en veel tijd heb om amateuristisch te filosoferen schreef ik een tijd geleden dit gedicht:
Wat zouden we toch zijn zonder verdriet.
Zonder een geliefde die ons verliet.
Zonder wonden, Zonder pijn.
Zonder dood?
Zouden we nog levend zijn?
Dat is volgens mij precies zoals het leven is, als we al die dingen niet zouden kennen zouden we ook nooit weten wat geluk is. “Maar dat wil toch niet zeggen dat ik gelukkig ben met heel veel pijn of verdriet?”
Nee, dat klopt, maar het één sluit het ander niet uit.
Verdriet, pijn, boosheid, schoonheid, geluk, blijheid.
Allemaal gevoelens of emoties die wat mij betreft hand in hand kunnen lopen.
Ken je bijvoorbeeld het gevoel van opluchting als je hebt gehuild?
Schoonheid kan je een slechte grap vertellen, terwijl pijn je in je gezicht slaat.
Zoals het engeltje en het duiveltje op je schouder.
Zoek het geluk in je leven en denk: Gelukkig is er geluk.
