Column: (On)vrijheid

Auteur: Jente

Ik heb een tussenjaar. In september en oktober van vorig jaar reisde ik alleen door Europa. Toen ik weer thuis was geland, waren m’n dagen leeg. Ik had eindelijk geen verplichtingen en kon m’n leven inrichten zoals ik dat wilde. Hoe ga je om met zulke vrijheid?

In eerste instantie ging ik op zoek naar werk, want in mijn middelbare schooltijd had ik nooit kunnen werken en ik had natuurlijk veel geld uitgegeven op reis. Ook wilde ik heel graag bewijzen dat ik kan werken. Dat ik, ook al is het nu gelukkig nog niet nodig, geld kan verdienen. Een baan moest aan voorwaarden voldoen: het minimum aantal uren mocht niet te hoog zijn en ik wilde thuis kunnen werken. En dat werkte op zich. Ik heb meer dan een maand een baan gehad van 18 uur in de week in de klantenservice. Maar ik liep heel snel tegen het feit aan dat ik best zo veel kan werken, maar dat de rest van m’n week dan leeg moet zijn. De rest van de tijd kon ik niets meer. En omdat het werk ook nog eens niet leuk was, besloot ik na een maand te stoppen.

Dus toen was ik weer terug bij de vraag: Wat doe ik als ik niets hoef?

Ik zou graag de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella wandelen. Of vrijwilligerswerk doen om gratis in hostels te verblijven, of om vluchtelingen te helpen in Griekenland. Leren boksen. Wat bijverdienen met thuishulp zijn voor ouderen. Freelancen in de horeca en evenveel per uur verdienen als m’n broer doet. Naar alle demonstraties van Extinction Rebellion gaan. En ook al heb ik nu alle tijd van de wereld en niets waar ik energie aan móét uitgeven, al deze dingen blijven onrealistisch. Nu is ME/CVS opeens het enige wat me in de weg staat.

Ik moet kiezen tussen de ene dag naar een concert of de volgende dag naar Ajax, terwijl ik toen ik nog op school zat waarschijnlijk naar geen van beide was gegaan. Juist omdat ik nu meer energie heb om te besteden, zijn er meer dingen die ik niet kan doen. Ik wil naar die klimaatdemonstraties omdat ik energie heb om me in het klimaat en Extinction Rebellion te verdiepen. Ik wil vrijwilligerswerk doen in hostels omdat ik heb gemerkt hoe duur reizen is. Hoe meer ik doe, hoe meer ik wil doen. En van hoe meer ik me bewust ben dat sommige dingen, de meeste dingen, niet kunnen omdat ik ziek ben.

Ik weet niet helemaal hoe het komende half jaar eruitziet, maar ik wil nog een keer een maand gaan reizen. En ik heb besloten om te beginnen met een multidisciplinair behandeltraject bij de Vermoeidheidkliniek. Dat zal veel energie kosten, in de hoop dat ik daardoor uiteindelijk meer energie heb om te besteden. En minder hoef te kiezen. Ik heb jaren uitgekeken naar de vrijheid die ik na de middelbare school zou hebben. En vrij is het zeker. Maar hoe meer vrijheid ik heb, hoe meer de beperkingen die bij ME/CVS horen me opvallen. En dat is soms best moeilijk.

Writers Project
Jente deed mee met ‘the writers project’, een keuzeoptie voor de MDT (maatschappelijke diensttijd). Zij schrijft nu deze column voor MEdium over haar ervaring met ME/CVS. Juist voor chronisch zieke jongeren is de social challenge van MDT leuk om aan mee te doen. Meer weten? Kijk op mecvs.nl/mdt.

Vergelijkbare berichten