Wat is ‘een schoon en leefbaar huis’?

Rechtsonzekerheid voor chronisch zieken

Afgelopen week publiceerde ieder(in) een artikel over de rechtsonzekerheid die in sommige gemeenten ontstaat door de wijze waarop in deze gemeenten een aanvraag voor huishoudelijke hulp wordt beoordeeld.

Voor chronisch zieken met een WMO-indicatie voor een aantal uren huishoudelijke hulp kan dit een probleem opleveren. Wat is de situatie? Sommige gemeenten nemen niet meer een besluit op basis van het aantal uren dat huishoudelijke hulp nodig is, maar op basis van het resultaat. Dit resultaat kan goed worden samengevat als ‘een schoon en leefbaar huis.’ Maar wat is dat eigenlijk? En mag dit het criterium zijn?

Wat is een schoon en leefbaar huis?

De vraag is natuurlijk wat een schoon en leefbaar huis is? Mijn huis is voor mij persoonlijk (vooralsnog) schoon en leefbaar genoeg, wanneer ik maar eens keer per vier weken over een periode van drie dagen mijn huis stofzuig en maar een keer per twee weken het sanitair grondig schoonmaak (tussendoor gewoon borstel- en doekjewerk). Ik woon alleen en heb als enige te maken met deze situatie. Daarbij ben ik niet allergisch voor stof en dat scheelt ook. Het is niet moeilijk om je te realiseren dat een ‘schoon en leefbaar huis’ voor iedereen wat anders betekent. Rechtsongelijkheid ligt op de loer omdat niet duidelijk is wat dit resultaatcriterium inhoudt. Zeker voor de meest ernstig zieke ME/CVS-patiënten kan dit een serieus probleem worden; zij kunnen immers echt maar heel weinig of niets in hun eigen huishouden doen.

Wat de rechter ervan vindt

De kans is om die reden groot dat er in de beoordeling van de noodzaak van huishoudelijke hulp verschillen tussen gemeenten gaan ontstaan en daarmee rechtsongelijkheid.  De hoogste rechter (de Centrale Raad van Beroep – CRvB) heeft over dit resultaatgericht beschikken inmiddels meerdere uitspraken gedaan. In die uitspraken zegt de rechter dat dit niet mag, omdat deze manier van beslissen te weinig rechtszekerheid geeft.

Wat je kunt doen

Mocht jij worden geconfronteerd met een situatie waarin je gemeente op deze manier een besluit gaat nemen of heeft genomen over jouw behoefte aan hulp en ben je het niet eens met de beslissing, dan is het tijd om in actie te komen. Ieder(in) heeft op een rijtje gezet wat je in zo’n situatie kunt doen. Let op! Je hoeft dit niet alleen te doen. In elke gemeente zijn er cliëntondersteuners die je hierbij kunnen helpen.

Relevante links

Foto: Pixabay/6581245

Vergelijkbare berichten