Op jacht naar de horizon

Reizen met een uitdaging – deel 4: dankbaarheid en verbazing

Auteur: Elly Steffens

Opwindend nieuws! Ik kan het bijna niet geloven. Het gaat zo goed! Al drie dagen. En drie nachten. Ik hoor mezelf een paar keer zeggen: “Ik voel me weer normaal!” Zou het zo goed blijven gaan? Ja, ik gun het mezelf.

Tien kilometer. Vijf keer twee kilometer. Dat liep ik op een dag. Het waren de rondjes met de hond. Tot ik spierpijn kreeg. Zoveel pijn dat ik het niet meer volhield. Ik moest kiezen: of de hond weg, of de hele dag vergaan van de pijn. Trouwens, hoe zou ik zeker weten dat de pijn weer over zou gaan?

Alleen iemand die weet hoe het is te leven met een chronische ziekte weet waar ik het over heb. Beslissingen. Steeds weer die besluiten nemen over alles wat je doet. Het afwegen of iets het waard is pijn voor te lijden of een slapeloze nacht van te hebben. De onzekerheid, iedere keer, hoe het zal gaan. Het is, simpel gezegd, niet leuk. Netjes gezegd.

Gezellig

We houden het gezellig. Dat lijkt de boodschap van de buitenwereld. Slikken en doorgaan. Tot je opbrandt. Of ondergaat. Of verdwijnt. Het is maar net hoe je het bekijkt. Wat is het toch waardevol als je vrienden hebt die je bij blijven staan. Echt er zijn voor je als je ze nodig hebt. Ik dank God voor de vrienden die bleven. Kon ik nog wel een vriendin zijn voor hen?

Het zijn gedachten die ik kreeg vandaag. Verbazing en dankbaarheid strijden om de voorrang. Wat een weg leggen we soms af in ons leven! Onverdiend en zonder enige inspanning van onze kant ontvangen we de warmte van vriendschap. Mijn hart stroomt over en ik besluit spontaan een videoboodschap voor ze op te nemen. Mijn vriendinnen zijn het waard!  

Verbazing

Vanmorgen was ik al vroeg wakker. Een blik op mijn Fitbit-app liet zien dat ik zowaar een uur diepe slaap had gehad. Ik realiseerde me dat ik er maar twee keer uit was geweest. Direct weer in slaap was gevallen. Ik kon het haast niet geloven: zo hoort een nacht te zijn. Dit gevoel van verbazing bleef bij me vandaag. Geen spierpijn, geen zwakte in de benen, geen loodzwaar gevoel van ‘gesloopt zijn.’

Zou het echt zo goed blijven gaan? Als ik besluit het mezelf te gunnen dan is dat een begin. Je mag gezond zijn, is een goede gedachte. Je mag hoop houden, brengt als positieve gedachte ook blijdschap. Ik ga de dag in met een glimlach op mijn gezicht. We zullen het gaan meemaken: dit wordt opnieuw een goede dag. En dat werd het. Ik zal dit nooit vergeten: het gevoel gezond te zijn.

Gezond

Een wandeling door het park zonder pijn. De auto in- en uitstappen zonder pijn. Geen pijn in mijn schouder of in mijn hand. Ieder moment besefte ik dat de geschenken bleven komen. Dan zie ik mezelf, staand op de trappen van het Sydney Opera House, met de armen uitgestrekt naar boven. Ieder moment is het waard om geleefd te worden. Gezondheid is een Godsgeschenk.   

Elly dagelijks volgen?

Dat kan. Via de app/website Polarsteps kun je haar dagelijks volgen. Je vindt daar ook foto’ en video’s. Volg Elly dus via Polarsteps. Elly is inmiddels ook begonnen met vloggen. Volg haar via haar Youtubekanaal.

Meer afleveringen   

Foto: Elly

 

Vergelijkbare berichten